To χωριό μας       

   Οι κάτοικοι του Πλαγιαρίου ήρθαν από την Ανατολική Θράκη το 1922, μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Οι περισσότεροι κατάγονται από το χωριό Πλαγιάρι, το οποίο βρισκόταν στη χερσόνησο της Καλλίπολης και οι υπόλοιποι από το χωριό Μήδεια, το οποίο βρισκόταν στα παράλια του Εύξεινου Πόντου.

   Το χωριό έγινε κοινότητα το 1932 και είχε περίπου 600 κατοίκους. Στη δεκαετία του ΄50 είχε 450 περίπου κατοίκους και στην απογραφή του 1991 είχε 373 κατοίκους. Στη δε απογραφή του 2001 είχε 360 κατοίκους. Όπως φαίνεται, όσο περνούν τα χρόνια, ο πληθυσμός του χωριού μας όλο και μειώνεται.

                                                                   Οι κάτοικοι

   Η βασική ασχολία των κατοίκων μέχρι τη δεκαετία του ΄60 ήταν να κάνουν ασβέστη καίγοντας τα καμίνια με πουρνάρια. Επίσης πουλούσαν πουρνάρια, στα χωριά του κάμπου, τα οποία θα χρησίμευαν στο άναμμα του φούρνου.

   Όταν έφεραν νερό απ΄ τις πηγές της Αραβησσού, άρχισαν να καλλιεργούν βαμβάκια, καλαμπόκι, ντομάτες και καπνό. Τα τελευταία είκοσι χρόνια επικρατεί η καλλιέργεια του ροδάκινου.

                                                                                                  Νίκος Χατζάρας

                                                                                                      τάξη ΣΤ΄

Η ιστορία του χωριού μου

     Πριν πολλά χρόνια το χωριό μου ονομαζόταν Ίσπερλι.

    Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν οι πιο πολλοί με την κτηνοτροφία. Λίγοι ήταν εκείνοι που δούλευαν στα χωράφια, γιατί δεν υπήρχαν μηχανήματα.

     Οι άνθρωποι ήταν φτωχοί αλλά με την πολλή δουλειά απόκτησαν χρήματα. Στο βουνό υπήρχαν τα καμίνια για να φτιάχνουν ασβέστη. Το λατομείο που βρίσκεται στο χωριό μας πρόσφερε δουλειά σε πολλές οικογένειες.

                                                                           Δημήτρης Πίττας

                                                                                          Τάξη Ε΄